anne'n ve anne'm

Sen hep annenden konusurdun...
Annen gibi bir kadindi yaninda olmasi gereken...
Onu arardin her bakista...
Onun gibi yemek yapilmali sana, onun yaptigi gibi oksanmaliydi yalanci saclarin...
Annen icindi yaptigin her sey...
Annenin mutlulugu, huzuruydu hayatin...
Uzulmemeliydi...
Meraklandirmamaliydin onu...
Cocuk olurdun onunla her konusmanda...
Oyle sicakti ki taktigin maske,
Annen olmak isterdim cogu zaman...
Kimse uzmemeli, kimse kirmamaliydi onun oglunu...
Onun cocugu icin yaratilmis olmaliydi tum dunya...
O cocugun olmaliydi butun oyuncaklar...
Senin annen hak etmeliydi en beyaz haberleri cocugundan gelen...
O duymaliydi en icinden gelen sevinc gozyaslarini...
Bu yuzden onun disindaki butun kadinlara dusmandin...
Korkardin oldurdugun kadinlarin annene benzemesinden...
Hic bir delil birakmazdin bu yuzden giderken...
Bencildin...
Yeryuzunde bir tek senin annen kalmaliydi...
Sadece o mutlu olmaliydi...
Baska annelerin feryatlarini duymazdin...
Dunya uzerinde kendinden baska mutlu cocuk birakmazdin...
Tarafindan son oldurulen bendim...
Bazen dusmanin, bazen ona benzeyendim...
Yok etmistin beni...
Ona benzeyen hic kimse kalmasin diye...
Oyle senindi ki butun dunya...
Farkina bile varamadin...
Benim de bir annem vardi
Sen bunu hicbir zaman anlayamadin...