Bu Blogda Ara

27.7.11

merak ediyorum

Merak ediyorum... Agladin mi benim kadar, benden gittiginde? Hangi geceydi en cok sesimi duymak istedigin? Kimin kokusuydu acaba beni hatirlatan... yurudugumuz sokaklarda adimlarimizin uzerinden yeniden gecerken, andin mi izlerimizi? Gorebildin mi sen de bana benzeyen birini, bakabildin mi eskittigim gozlerine aynada? Kulagina fisildayan sarkimiz seni de goturdu mu bizli saatlere zaman zaman? Hangi andi en cok ozledigin ve geri getirmek istedigin? Merak ediyorum... Yasamaktan vazgectin mi bensiz anlarinda, kendini kaybettin mi yeniden bulamamacasina? Boguldun mu sen de icki siselerinde ararken gulumsemelerini... Her kayboldugunda, belirdi mi umidi gelecegimin? Ellerin titredi mi senin de yerli yersiz... Bekledin mi benim kadar? Sayikladin mi? Yalvardin mi ruyalarina bir saniyeligine bile olsa gormek icin beni? Acaba sen hic kendinle pazarliga girdin mi ben pahasina? Oldun mu hic defalarca ve her seferinde geri gonderildin mi? Merak ediyorum... Benim kadar sevdin mi? Sevip sevip yitirdin mi?
Ipek sindel 28.7.11

25.7.11

3

Uc gundur taniyorum seni... Erken saatlerden gun bitimine kadar bekliyorum. Hep ol istiyorum. Her saniyesi dolu dolu gecsin bu tanismanin...
her tanisma yeni bir sen getiriyor yanima.. Sonra birseyler oluyor..
3 gunde anliyorum... uzun zamandan beri burdasin, onca zamandir yanimdasin... Aslinda hic olmamissin ama varmissin... okuyarak basliyorum gormeye seni... Her sayfanda benim cumlelerim, kitaplarca bensizlik... Kelimelerin devrik, sonu yok siirinin... Ardindan duyarak goruyorum seni... Kendini teslim edislerinden anliyorum ki, onceki hayatimdan yarim birakilmis bir aliskanlik gibisin... Tanidik, bildik, ozlenmis... Okudukca hatirliyorum... Duydukca tamamliyorum sensizlikleri... Ve birden anliyorum ki, uc gunde seviyorum herseyini... bugun susalim otuz sene unutamam seni!

IPEK SINDELISIK

18.7.11

BEN'DE


…Tabi aklına gelmem senin… bütün anılar bende… öyle bir teslim almışım ki bütün bizleri, sana kalmamış en ufak bir an… her şey bende yaşanmış, bende saklanmış… hatırlayan ben, özleyen ben, bastığın yerlerden geçen ben, unutan sen… adımlarımı adımlarının üzerine öyle bir oturtuyorum ki yürürken, yerini senden başkasının doldurması imkansız… hep bende anılar… hep yaşamımda, en yakınımda… ne bir ayak izim var bastığın yerlerde, ne kokum yastığında… ne sokağından geçmişim, ne de dokunmuşum soluduğun nefese… hep benim penceremden bakmışız bilinmezliğimize… ben unutmamışım, ben susmamışım…  Bakmasam senin kendini gördüğün aynama, yürümesem geçtiğin koridorda, uyumasam, gözlerimi hiç kapamasam o ortak karanlığa, aldırış etmesem sen yankılanan duvarlara… unutur muyum seni? Oysa  sen… Tabi unutursun beni… bunları hiç hatırlamadın, hiç anmadın ki… ben onca beklerken, sen beni hiç anlamadın ki…
İpek sindelışık
19-07-2011